[ULASAN] Kemungkinan
Tan Sri Abdul Khalid Ibrahim terus bergelumang dalam politik setelah
lebih enam tahun menerajui pentadbiran negeri Selangor, kini hampir
pasti adalah sesuatu yang mustahil.
Ini kerana sebaik sahaja mengosongkan pejabat Menteri Besar Selangor,
petang semalam, beliau meluahkan pandangan dari lubuk hatinya betapa
politik sebenarnya “gelanggang bagi pelawak”.
"Apa yang saya minta penuh kesabaran.. Biar ahli politik berperang,
biar ahli politik berlakon.. Lama-lama mereka menjadi lawak jenaka yang
dikenang selamanya," katanya ketika berucap di majlis perpisahan dengan
kakitangan kerajaan negeri di Bangunan Setiausaha Kerajaan Negeri di
sini.
Kenyataan itu menggambarkan kekecewaannya dan sikapnya yang sebenar
terhadap dunia politik – medan orang taksub kuasa dan banyak
berpura-pura.
Mungkin yang menyedihkan beliau ialah hasrat berkhidmat di Selangor
harus berakhir apabila dipecat oleh parti politik, PKR, yang beliau
turut bina sendiri.
Khalid menyertai PKR sebelum pilihanraya umum ke-12. Pengalaman
korporatnya membantu PKR membentuk persepsi baik di minda rakyat betapa
perjuangannya disertai oleh tokoh-tokoh besar seperti Khalid.
Apabila tanpa banyak soal, PKR mencalonkannya menjadi Menteri Besar
Selangor sebaik sahaja keputusan pilihanraya umum 2008 diumumkan, Khalid
berasa cita-citanya ingin berkhidmat sudah tercapai.
Khalid juga lebih berhati-hati dengan setiap kunjungan ahli politik
kerana memang beliau sinis dengan gelagat mereka yang sentiasa berfikir
cara untuk berkuasa.
Malah sejak bergiat dalam dunia korporat dan menggauli politik Umno
sebelum itu, beliau amat berwaspada terhadap spesis politik yang “bukan
sahaja kemaruk kuasa malah mahu mengaut laba material pada masa sama”.
Ini mendorong ramai ahli perniagaan yang sama ada secara senyap dan
terbuka yang mengadu kepada demang-demang politik bahawa Khalid ini
bersikap sinis terhadap mereka.
PKR tak suka Khalid
Dihimpun dengan pengalaman kebanyakan ahli politik yang melihat dan
merasakan sendiri bagaimana Khalid adakalanya bersikap dingin terhadap
mereka, kehadiran Khalid sebagai ketua eksekutif Selangor membuat mereka
tidak selesa.
Sikap sinisnya terhadap ahli-ahli politik ini amat disedari oleh ahli
keluarganya sendiri. Ini mendorong ada di antara mereka berdoa supaya
Khalid “dibebaskan” dari jawatan politik dan aktif sebagai penyokong
sahaja.
Keluarganya khuatir sikap sinis Khalid ini akan dibalas oleh pelbagai
fitnah dan cabaran hingga ada yang berseloroh mereka sanggup “menderma
pada PKR jutaan ringgit” jika Khalid diizinkan melepaskan jawatan
Menteri Besar.
Gelagat “dingin” Khalid ini meresahkan ahli dan pimpinan parti sehingga
beberapa kali mereka mendesak pucuk pimpinan “merehat dan
menggantikannya”
Maka beliau diturunkan dari menjadi Pengerusi Majlis Pimpinan PKR
Selangor supaya dapat menumpukan perhatian mentadbir negeri pada tahun
2010.
Keadaan ini menyebabkan Khalid semakin jengkel dengan ahli politik dan
beliau semakin sukar “menyembunyikan” ketidakselesaannya bergaul dengan
mereka.
Khalid berkira beliau mempunyai pengalaman cukup untuk mengendalikan
tanggungjawab seorang Ketua Eksekutif untuk mengemudikan Selangor
menurut acuan beliau sendiri.
Beliau semakin menjarakkan diri dari orang politik dan sering ponteng
mesyuarat Biro Politik PKR. Ini merenggangkan lagi beliau dari dunia
politik PKR.
Apabila tidak terkawal resahnya terhadap permainan politik dalam parti,
Khalid berkira cara terbaik “melentur sikap ahli politik” ialah dengan
bersaing merebut kuasa politik. Beliau bertanding jawatan Timbalan
Presiden tetapi kalah.
Akibatnya, tekanan dan lakonan kelompok politik semakin membebankannya
dan akhirnya beliau dipecat dari PKR kerana ingkar perintah berhenti
menjadi Menteri Besar.
Maka Khalid membuat kesimpulannya sendiri. Politik ialah untuk pelakon
dan orang gemar berperang yang akhirnya akan diketahui umum mereka
sebenarnya hanya pelawak.
Selamat tinggal Khalid, mujur anda tidak jadi badut politik.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan