Anwar berkata, Mahathir sudah berusia 88 tahun tetapi bila mendengar namanya Mahathir merasa takut. Anwar menambah dengan bertanya kenapa Mahathir takut pada beliau? Beliau menjawab sendiri kepada pertanyaannya itu. “sebab anaknya adalah diantara 10 orang terkaya dinegara ini” Jawab Anwar sendiri.
Anwar menambah yang Daim Zainudin
yang selama ini sudah lena tidur apabila terdengar berita beliau akan
bertanding di Kajang, Daim bingkas bangun dan bekerja keras untuk mengalahkan
beliau (Anwar) di Kajang.
Itulah diantara apa yang
diperkatakan oleh Anwar dalam siri pertemuan beliau dengan pengundi Kajang.
Persoalannya sekarang, benarkah Mahathir takut dengan Anwar, atau Anwar yang
takut, maka terpaksa bertanding untuk menambah benteng pertahanan beliau untuk
menghadapi masa depan yang tidak berkesudahan, pergaduhan diantara mereka yang
sudah berusia ini. ATAU kedua-duanya sama-sama takut dengan musuh
masing-masing?
Betul kah Mahathir takut? Jika
benar takut, kenapa begitu? Mahathir berkata beliau adalah pemimpin terbaik
negara pernah ada. Kalau sudah menjadi yang terbaik kenapa takut? Tetapi sekali
fikir mungkin apa yang diperkatakan oleh Anwar itu ada kebenarannya.
Mungkin Anwar maksudkan yang
Mahathir telah menggunakan kedudukan beliau untuk memperkayakan anak-anak
beliau sehinggakan salah seorangnya sudah menjadi salah seorang diantara 10
orang yang terkaya dinegara ini. Saya pun berpendapat begitu.
Mahathir telah menggunakan
kedudukannya untuk memperkayakan keluarganya dan menggunakan wang rakyat untuk
menyelamatkan perniagaan Mirzan Mahathir yang gagal pada 1996 dahulu.
Tetapi seperti yang diperkatakan
oleh Mahathir juga betul, kerana Anwar terlibat memberikan wang rakyat kepada
Mirzan kerana kedudukan beliau dalam kabinet dahulu adalah kedudukan yang boleh
menahan atau mengelakkan dari tindakan Mahathir memberikan wang rakyat kepada
anaknya itu..
Sebagai ahli kepada Jemaah
Kabinet semasa itu, adalah bersama-sama bertanggungjawab dengan isu itu. Malahan
bukan sahaja Anwar yang bersalah kerana bersekongkol dengan tindakan buruk itu,
tetapi seluruh ahli Kabinet semasa itu. Itulah apa yang dikatakan ‘responsibility
dan accountability’ seseorang ahli Kabinet itu.
Dalam isu ini saya berpendapat
Zaid Ibrahim lebih ber ‘accountability’ dari Anwar, kerana apabila kerajaan
menahan seorang ahli media di bawah ISA dahulu beliau meletakkan jawatan dan
meninggalkan kabinet kerana tidak bersetuju dengan keputusan kabinet itu. Zaid
tidak mahu bersama bertanggungjawab terhadap keputusan yang beliau (Zaid)
anggap sebagai tidak baik itu.
Di situ Zaid Ibrahim telah
menunjukkan kredibiliti sebagai saorang pemimpin yang tidak sanggup dilakukan oleh
Anwar semasa berada dalam kabinet Dr Mahathir. Anwar merelakan wang rakyat
digunakan oleh salah seorang ahli kabinet yang beliau berada bersamanya.
Saya menyebut ini kerana Anwar
berkata yang Dr Mahathir amat takut kepada beliau. Begitu juga Daim.
Hakikatnya bukan sahaja Dr
Mahathir dan Daim yang takut kepada Anwar malahan ramai yang lain sangat takut
dengan tindakan Anwar ini kerana ia boleh menghancurkan ‘fabric’ politik negara
dengan melakukan apa sahaja yang beliau suka asalkan sahaja beliau berada dalam
‘parameter’ kuasa walaupun sedikit.
Ramai juga yang takut jika Anwar
mendapat kuasa, keadaan tidak akan berubah juga malahan lebih teruk lagi
keadaannya. Jika keadaan bertambah buruk, jika Anwar mendapat kuasa ia
merupakan ‘misadventure’ politik rakyat yang amat mahal harganya. Rakyat takut
jika Anwar berkuasa, ia akan menghasilkan apa yang dirasakan oleh rakyat semasa
berdoa untuk kedatangan Jepun ke negara kita untuk menjajah dahulu dengan
harapan harga barangan akan lebih murah berbanding dengan pentadbiran British.
Akhirnya barangan betul-betul
murah kerana rakyat Malaya semasa itu hanya
makan ubi kayu sampai banyak yang bengkak kaki kerana makan rebus ubi yang
terlalu banyak.
Kita tidak boleh memberikan
keyakinan kepada pelakon politik kerana risikonya amat tinggi. P Ramlee, dalam
filem-filemnya banyak kali berlakon sebagai seorang yang kaya raya dan ramai
yang termakan dengan lakonan beliau yang beliau itu sebetulnya seorang yang
kaya. Tetapi sebenarnya P Ramlee hanyalah seorang hamba seni dan beliau adalah
seorang biasa yang boleh dianggap miskin.
Lakonan Anwar sebagai seorang
pemimpin besar dunia telah banyak mempengaruhi orang ramai dan ada yang
beranggapan beliau adalah seorang yang sangat hebat, tetapi semua akan tahu
yang semua lakonannya itu akan berakhir dan orang ramai akan tahu setakat mana
kehebatannya suatu ketika nanti.
Jika beliau menganggap Dr Mahathir
takut kepada beliau, kita baru sahaja mendengar yang Zaid Ibrahim pun
beranggapan yang Anwar takut kepada beliau kerana menolak jemputan beliau
(Zaid) untuk berbahas. Sesungguhnya masing-masing ada takut dengan sesaorang
atau kumpulan dalam politik yang tidak menentu ini.
Politik hari ini kita boleh
merumuskan yang semua pihak ‘takut kebenaran tetapi berani kepada kesalahan’.
Sekarang tidak ada dikalangan yang menjadi perhiasan media setiap hari itu ‘berani
kerana benar dan takut kerana salah’. Masing-masing takut kepada kebenaran tentang kesalahan masing-masing
Yang ramai adalah mereka yang
takut kepada yang benar dan berani kepada yang salah…’you scratch my back, I
scratch yours’.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan