shahbudindotcom
Drama
juga. Ingatkan dalam kes saman Najib Razak terhadap akhbar The Wall
Street Journal atau WSJ saja yang penuh dengan drama, rupa-rupanya dalam
debat antara Tony Pua dengan Arul Kanda Kandasamy mengenai kemelut 1MDB
juga penuh dengan lakonan dan babak-babaknya.
Jika
drama dalam saman Najib terhadap WSJ ialah untuk mencari helah
bagaimana supaya akhirnya tiada tindakan undang-undang boleh diterima
dan dihalalkan begitu saja, dalam debat pula ia lebih bertujuan untuk
mengelakkannya daripada menjadi kenyataan.
Hakikatnya,
debat antara Tony Pua dengan Arul bermula apabila Presiden 1MDB itu
seolah-olah ingin menjadi politikus dan menjawab bagaikan orang politik
setiap pertanyaan dan kemusykilan yang menjadi bualan umum sejak
akhir-akhir ini.
Lihat
saja bagaimana kebelakangan ini jawapan Arul dan 1MDB, bukan saja
tentang apa yang didedahkan oleh Tony Pua atas kapasitinya sebagai Ahli
Parlimen, malah banyak tulisan atau kenyaaan bekas Perdana Menteri, Tun
Mahathir Mohamad juga mendapat reaksi bercorak politik daripadanya.
Lantaran
itulah Tony Pua mencabar Arul berdebat. Ini kerana Arul sendiri yang
nampaknya tidak bersabar untuk menunggu memberi keterangan kepada
Jawatankuasa Kira-Kira Awam Negara atau PAC, sebaliknya turut membalas
atau membidas kenyataan yang dibuat oleh orang-orang politik.
Bukanlah
dulu kerajaan telah menetapkan sebarang kemusykilan mengenai 1MDB hanya
boleh dijawab oleh Menteri Kewangan Kedua, Husni Hanadzlah saja?
Tetapi
kenapa Husni lebih banyak berdiam dan menyembunyikan diri? Dalam masa
yang sama, mengapa pula Arul cuba menjadi orang politik dengan lebih
banyak bercakap berbanding Husni yang diberi mandat oleh kerajaan?
Maka,
debat antara Tony dengan Arul itu memang tidak dapat dielakkan kerana
Arul sendiri yang memilih seolah-olah untuk menjadi seorang politikus
berbanding menguruskan syarikat. Selainnya, debat tidak dinafikan
mungkin dapat memberi pencerahan kepada rakyat membuat penilaian
mengenai 1MDB yang sudah menjadi topik perbualan di seluruh dunia.
Bagaimanapun
agak malang, apabila debat itu hampir menjadi kenyataan dengan RTM
sudah sedia untuk menyiarkannya secara langsung pada Jumaat ini, malah
beberapa pemimpin seperti Ahmad Zahid Hamidi, Hishammuddin Hussein,
Shafie Apdal dan yang lain-lain juga memberi reaksi positif mengenainya,
tiba-tiba Speaker Parlimen Pandikar Amin Haji Mulia pula masuk campur
dengan lakonan barunya.
Beliau
mengugut untuk meletakkan jawatannya jika debat itu berlangsung juga,
kecuali kiranya Tony Pua berundur terlebih dahulu sebagai anggota PAC.
Pandikar juga mengatakan Arul tidak boleh lagi menjadi saksi PAC jika
memilih untuk menyertai debat itu.
Wow...wow...hebat sekali drama kali ini.
Walaupun
DAP nampaknya sedia mengalah dengan mula memikirkan untuk mencari
pengganti yang lain bagi debat itu kerana lebih mahukan Tony Pua kekal
dalam PAC, sebenarnya ini adalah sebuah lagi drama yang dirancang untuk
mengelakkan debat itu daripada menjadi kenyataan. Sebab itu Tony Pua dan
Arul mula sama-sama ditekan.
Kerajaan
secara umumnya tidak mahu lagi kelihatan pengecut atau penakut apabila
menolak debat secara terbuka kerana sebelum ini Najib turut menolak
cabaran debat oleh Anwar Ibrahim dan kemudian menghilangkan diri dalam
program "Nothing To Hide" yang sepatutnya mempertemukan beliau dengan
Tun Mahathir Mohamad, juga berkaitan 1MDB.
Untuk
menunjukkan berani, walaupun bersetuju dengan debat Tony Pua dengan
Arul pada awalnya, tetapi berbagai-bagai syarat ditetapkan. Semalam
Salleh Said Keruak mengatakan debat itu boleh disiarkan secara langsung
tetapi tiada sessi soal jawab dan akan diadakan di studio kosong tanpa
kehadiran penonton.
Lawaklah dol...bak kata seorang pengomen dalam blog ini pagi tadi, debat budak sekolah pun ada penonton!!
Kali
ini Speaker Parlimen pula mengugut mahu meletakkan jawatan, kecuali
jika Tony Pua berundur daripada PAC terlebih dahulu. Hakikatnya tujuan
besar kerajaan ialah untuk menekan Tony Pua agar beliau akhirnya
terpaksa membuat pilihan yang sukar iaitu sama ada mahu berdebat atau
kekal dalam PAC atau lebih baik jika membatalkan terus debat itu.
Jika
Tony Pua terus mahu berdebat, beliau akan digembar-gemburkan tidak
relevan lagi menganggotai PAC, manakala jika lebih mementingkan
kedudukan dalam PAC dan menyerahkan orang lain mengambil alih tempatnya
berdebat dengan Arul pula, ia sudah boleh dianggap kemenangan awal
kepada kerajaan, Arul dan 1MDB kerana berjaya mengelakkan Tony Pua
daripada mengambil bahagian.
Dalam
hal ini, yang terbaik ialah Tony Pua mesti berkeras untuk terus
berdebat dengan Arul dan dalam masa yang sama juga mengekalkannya
kedudukannya dalam PAC. Tiada yang salahnya beliau terlibat dalam
kedua-duanya iaitu debat dan PAC kerana Arul juga akan mengadap PAC
untuk memberi keterangan selepas ini.
Tetapi
kini Arul seperti cuba diselamatkan daripada memberi keterangan dengan
PAC jika terlibat dengan debat bersama Tony Pua. Pandikar menyatakan,
Presiden 1MDB itu boleh berdebat tetapi tidak boleh lagi menjadi saksi
PAC, manakala jika mahu terus menjadi saksi, mesti mengelakkan debat.
Bukahkan semua ini drama belaka!
Debat
1MDB itu hanya menarik jika ianya antara Tony Pua dengan Arul saja,
tetapi akan hilang seri dan kemeriahannya jika digantikan dengan orang
lain. Oleh itu, kedua-dua mereka mesti dibenarkan terlibat tanpa
sebarang syarat.
Jika
Pandikar Amin mahu dan terpaksa meletakkan jawatannya, biarkan saja
beliau yang berundur. Kepada rakyat, debat antara Tony Pua dengan Arul
jauh lebih penting daripada mempertahankan kedudukan Pandikar sebagai
Speaker.
Lagi
pun Pandikar sudah lama mahu berundur, malah sudah menyerahkan surat
perletakan jawatannya sebelum ini kepada Najib serta turut mengadu
"kebosanan" dengan Tun Mahathir.
Lalu, berundur dan letak jawatanlah sekarang!! Tetapi biarlah Tony Pua dan Arul berdebat dengan bebas.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan