Oleh Ahmad Mustapha Hassan
Seorang menteri kerajaan baru-baru ini menyatakan bahawa perkhidmatan awam di negara ini memiliki 1.6 juta orang kakitangan, dan beliau amat berbangga dengan hakikat ini.Bukan jumlah yang penting, tetapi kualitinya. Malah peningkatan pesat dalam jumlah penjawat awam menjadikannya sangat susah untuk dikawal.
Walaupun banyak perkhidmatan barisan hadapan telah menjalani perubahan dramatik, birokrasinya yang terlalu besar dapat dilihat oleh semua pihak. Orang ramai masih menghadapi kelewatan dalam permohonan mereka, dan apabila mereka bertanyakan status permohonan mereka atau status permintaan mereka, mereka tidak mendapat jawapan.
Barah dalam pentadbiran negara
Kerenah
birokrasi menyekat pergerakan kerana kekurangan penyelarasan yang
betul. Tempoh berbulan-bulan berlalu. Orang ramai terus tidak pasti dan
kecewa.
Pentadbiran itu bergerak
dengan perlahan dan tidak ada mana-mana pihak dalam perkhidmatan awam
berusaha untuk merungkaikan budaya ini. Apabila kerajaan membentangkan
Belanjawan 2015 hanya beberapa bulan yang lalu, jumlah kakitangan
perkhidmatan awam ialah 1.4 juta. Dan kini dalam tempoh beberapa minggu
ia telah melonjak kepada 1.6 juta. Ini sukar dibayangkan fikiran.
Telah
dinyatakan bahawa gaji kakitangan awam untuk tahun 2015 akan berjumlah
sehingga RM65.6 bilion, atau 24 peratus daripada jumlah peruntukan
bajet. Oleh itu wang yang dibayar oleh rakyat sebagai cukai bermakna
bahawa bagi setiap ringgit, 24 sen akan digunakan membayar gaji
kakitangan awam.
Bukan saiznya yang
besar sahaja yang mengejutkan. Malahan jumlah menteri-menteri kabinet
telah turut mengatasi negara-negara lain yang mempunyai jumlah penduduk
yang sama dengan Malaysia, 30 juta. Pejabat Perdana Menteri sahaja
mempunyai sepuluh menteri kabinet. Selain itu, ada anggota-anggota
kontrak yang dibayar lumayan.
Pendedahan
terbaru bahawa hampir setiap ketua Umno Baru sama ada yang diundi
ataupun tidak, diberikan beberapa jenis jawatan dalam kerajaan adalah
amat mengejutkan. Ini tidak dilakukan bagi meningkatkan kecekapan,
tetapi sebagai ganjaran kerana menyokong parti itu dan kerajaan.
Pendedahan
oleh Tengku Razaleigh Hamzah bahawa bayaran bulanan sebanyak RM50,000
bagi setiap ketua bahagian Umno Baru, adalah ibarat 'merompak' wang
rakyat. Beliau dilaporkan berkata, "Hari ini pemimpin-pemimpin bahagian
dan juga ahli parlimen Umno menjana pendapatan sehingga RM50,000
sebulan, malah ada yang menerima beratus-ratus ribu."
Dan tidak ada disebut tentang sumbangan orang-orang ini, dan juga keberanian dan kebolehan mereka.
Pada
masa kini, hampir semua orang menggunakan gelaran Dr di hadapan nama
mereka, yang menunjukkan bahawa mereka telah memperolehi Ph.D. Tetapi
kualiti dan kewibawaan mereka tidak menepati kedudukan akademik mereka,
jika ianya tulen.
Kerajaan enggan
mengecilkan jumlah penjawat-penjawat awam di negara ini kerana takut
kehilangan undi. Bagi mereka ia adalah bank undi yang perlu dibina dan
dipupuk. Ini adalah mentaliti serong. Ia bukan bagi kepentingan rakyat
dan negara, tetapi lebih untuk memastikan kelangsungan parti yang
berkuasa. Tidak menghairankan bahawa negara ini sedang menjadi bahan
jenaka di Asean.
Kakitangan awam
pada masa lalu, apabila negara mencapai kemerdekaan, berteraskan
rakyat.Mereka tidak takut untuk membangkang bos-bos politik mereka.
Mereka dahulunya terikat dengan prosedur-prosedur kerajaan, dalam segala
apa yang mereka lakukan. Selagi permintaan bos politik mereka menuruti
peruntukan Perintah Am dan Kewangan, maka permintaan itu akan dilayan.
Jika tidak, bos-bos politik ini akan diberitahu bahawa permintaan
mereka tidak memenuhi peruntukan Perintah Am dan Kewangan.
Penjawat
awam mungkin akan dipindahkan kerana ini, tetapi ikrar mereka adalah
untuk berkhidmat kepada negara, dan bukannya tuan-tuan politik mereka.
Adalah
menyedihkan bahawa perkhidmatan awam telah memberi laluan kepada
ahli-ahli politik kerana kepentingan peribadi dan tertentu. Sudah tentu
mutu telah terjejas, dan ia adalah satu kehilangan kepada negara dan
bangsa.
Kualiti kepimpinan politik
negara telah merosot. Dilihat dari pelbagai komen dan kenyataan yang
dibuat oleh menteri-menteri kabinet, telah dibuktikan tanpa sebarang
keraguan yang munasabah bahawa mereka tidak layak duduk di kabinet, dan
tidak pula mereka layak berada dalam kerajaan untuk menentukan nasib
negara.
Tidak ada sedikitpun kecerdasan di kalangan menteri-menteri.
Negara
ini telah hilang kerajaan yang cekap dan boleh dipercayai kerana
adanya barah jasad dan mental. Dan apa yang paling buruk adalah,
orang-orang yang mengetuai negara ini tidak menyedari semua ini
langsung. Kasihan Malaysia!
Ahmad
Mustapha Hassan merupakan bekas setiausaha akhbar perdana menteri
kedua, Allahyarham Tun Abdul Razak Hussein. Beliau juga penulis buku
berjudul, "The Unmaking of Malaysia".
Tiada ulasan:
Catat Ulasan