[ULASAN] Nampaknya
Tun Mahathir semakin tertekan dan resah apabila mendapati tidaklah
begitu mudah untuk menaikkan shahwat politik rakyat, terutama ahli-ahli
Umno supaya melakukan reformasi.
Umumnya, kempen yang digerakkan atas nama Selamatkan Malaysia tidak
mendapat reaksi rakyat yang dihajatinya. Meskipun sebelum ini beliau
sudah cuba berjinak dengan kempen Bersih 4, namun reaksi rakyat masih
agak suram.
Maka beliau pun melampiaskan kekecewaannya terhadap ahli-ahli Umno yang
disifatkan buta, pekak dan bisu kerana tidak menyahut gendang perang
yang dipalunya untuk bangkit menjatuhkan presiden Umno, Datuk Seri Najib
Razak.
Keresahan
Mahathir terhadap sikap Umno yang tidak peka akan perjuangannya itu
mendapat reaksi sinis daripada satu-satunya ahli Umno yang pernah
mencabar hegemoni politiknya dalam parti itu – Tengku Razaleigh Hamzah.
Dengan berseloroh Tengku Razalegih menyindir apakah baru sekarang
Mahathir sedar bahawa ahli-ahli Umno itu bisu, pekak dan buta?
“Bukan sekarang. Sejak dulu lagi ahli Umno memang bersikap begitu,” katanya dengan bersulam senyum sinis.
Tengku Razaleigh memang arif soal sikap ahli Umno. Pada tahun 1987,
beliau mencabar kedudukan Mahathir sebagai presiden Umno. Banyak isu –
jambatan Pulau Pinang, Bangunan Dayabumi dan projek Proton –
dibangkitkannya.
Projek-projek mewah ini dirumuskan sebagai pembaziran wang rakyat.
Natijahnya ramai pula pemimpin kanan Umno menyertai Razaleigh.
Tokoh seperti Musa Hitam, Abdullah Badawi, Rais Yatim, Radzi Sheikh
Ahmad masuk kem Tengku Razaleigh yang dikenali sebagai Team B ketika
itu. Namun dek kerana sikap buta, bisu dan pekak ahli-ahli Umno, Team B
gagal.
Sebenarnya istilah yang digunakan oleh Mahathir terhadap apa yang
dianggap sikap-sikap negatif ahli Umno itu kurang wajar dan kurang adil.
Ketika dicabar oleh Tengku Razaleigh, Mahathir amat perlukan sokongan
ahli Umno.
Mahathir ketika itu tidak pula menganggap ahli Umno seperti Anwar
Ibrahim, Najib Razak, Megat Junid Megat Ayob dan ramai lagi pemimpin
Umno ketika itu sebagai buta, pekak, dan bisu.
Bagi Mahathir mereka itu adalah pengikut setianya. Dalam menghadapi
cabaran beliau amat memerlukan kesetiaan. Beliau sedar bahawa kesetiaan
lahir bukan kerana beliau semata-mata sebagai presiden.
Faktor lain seperti sayangkan parti dan perjuangannya, mahu perpecahan
itu dihentikan segera dan juga sikap mengutamakan pemimpin atau sedikit
fahaman feudal berbaur menjadi benteng pertahanan Mahathir.
Mahathir kini dilanda kifarah
Kini keadaan sebaliknya berlaku. Mahathir keluar Umno kerana menganggap
ia sudah jadi parti Najib. Maka beliau mahu semua ahli Umno yakin
kata-katanya bahawa Najib itu berbahaya pada Umno.
Mahathir
juga mahu ahli Umno yakin bahawa Umno akan ditimpa mudarat yang besar
jika Najib terus memimpin Umno. Sebab itu, agaknya, Mahathir amat kecewa
dengan ahli Umno kerana tidak melihat, mendengar dan yakin
kata-katanya.
Lantas dirumuskan bahawa ahli Umno itu pekak, bisu dan buta.
Mahathir silap perhitungan. Jika benar apa yang didakwanya bahawa Umno
akan rebah jika terus dipimpin oleh Najib, beliau mesti ingat bahawa
Umno masih wujud dalam gelanggang politik walaupun beliau pernah
meramalkan Umno akan pupus jika terus dipimpin oleh Abdullah Badawi.
Mungkin yang gagal melihat, mendengar dan memahami keadaan ialah
Mahathir sendiri. Atau, lebih buruk lagi ialah beliau bersikap demikian
kerana semakin lemas ditelan egonya sendiri.
Dalam 22 tahun memerintah negara, Mahathir mungkin berasa beliau tiada
berbuat kesalahan besar. Bacaan politiknya baik dan hampir semuanya
tepat. Apa yang diajukan kepada ahli Umno diterima dengan senang hati.
Ini membayangkan betapa Mahathir tidak faham pada konsep kesetiaan yang
cuba diajukan oleh Timbalan Presiden Umno hari ini, Tan Sri Muhyiddin
Yassin bahawa beliau adalah ahli Umno totok.
Sebagai ahli Umno totok, Muhyiddin mahu buruk-baik Umno diselesaikan
dalam Umno. Itulah sebabnya beliau masih keberatan meninggalkan Umno
walaupu tidak bersetuju dengan Najib.
Maka salahlah Mahathir bila beliau merumuskan ahli Umno itu buta, pekak dan bisu.
Atau, mungkinkah Mahathir sengaja menyimpulkan demikian kerana mahu
mengambil hati kawan-kawan politik barunya. Mungkin pada congakannya
parti-parti pembangkang akan gembira jika ahli Umno diremehkan
sedemikian.
Sikap sinis Mahathir hanya tingkatkan azam ahli untuk pertahan Umno
Kini beliau bukan ahli Umno. Justeru, jika sebagai mantan presiden
Umno, Mahathir merendah-rendahkan citra ahli Umno, beliau mungkin
berkira, itu akan amat menggembirakan rakan-rakan pembangkangnya.
Benarkah demikian? Yang pasti ialah, oleh kerana nafsunya untuk
mengkuburkan Umno, Mahathir kini memilih untuk bermulut celupar dan
mengenepikan soal kenegarawanannya dan amalan politik budiman.
Semakin
kuat beliau mempersendakan Umno dan ahli-ahlinya, semakin marak pula
azam parti itu untuk menentangnya. Perkara ini pernah dialami oleh Musa
Hitam, Tengku Razaleigh, Rais Yatim dan mungkin Ibrahim Ali.
Oleh itu, berhentilah Mahathir berpolitik cara perempuan berkelahi dan
menghamburkan apa sahaja yang boleh dikira akan menyakitkan hati lawan.
Belajarlah daripada mesej yang baru sahaja disampaikan oleh bekas orang
kepercayaan dan yang kini menjadi saingan nombor satunya – Anwar
Ibrahim.
Kata Anwar, menjatuhkan Najib bukan anak kunci perubahan kepada
kebaikan bagi negara ini. Yang penting usaha reformasi kerajaan dan
institusi kehakiman serta memugar institusi lain harus
dilipatkan-gandakan.
Apakah Tun tidak faham maksud Anwar yang menegaskan perjuangan sekarang
ialah melakukan reformasi untuk Malaysia yang bermula pada tahun 1998
apabila beliau cuba memadamkan kehadiran Anwar dalam politik negara.
Tidak ingatkah Mahathir bahawa ketika itu beliaulah yang bertindak
mencemarkan wibawa pelbagai institusi negara kerana “masih bercawat
ekor” sebab mahu terus kekal berkuasa.
Kini bila mencabar kuasa dan kepimpinan Najib, Tun Mahathir sebenarnya
bukan berhadapan dengan ahli Umno yang lemah, buta, pekak dan bisu
tetapi totok. Mereka adalah seberani, sedegil dan sesetia Anwar Ibrahim
ketika mempertahankan Tun.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan